Vertrek van het vliegtuig vertraagd? Ontdek of Aeroflot u een vergoeding verschuldigd is
Je moet op vakantie, maar je vlucht is geannuleerd of vertraagd? Heb je je correspondentie gemist? Weigert het bedrijf u te verzenden? Vluchtvertragingen en annuleringen zijn veel voorkomende problemen waarmee passagiers op vakantie worden geconfronteerd. U moet weten dat een Europese verordening van 11 februari 2004 reizigers beschermt tegen deze ongelukken. Het heeft gemeenschappelijke regels vastgesteld voor passagierscompensatie en bijstand.
Valt uw zaak onder de Europese regelgeving van 11 februari 2004?
Meer in het bijzonder is dit Verordening (EG) nr. 261/2004 van het Europees Parlement en de Raad van 11 februari 2004 tot vaststelling van gemeenschappelijke regels voor compensatie en bijstand aan passagiers in geval van instapweigering en annulering of langdurige vertraging van een vlucht, en tot intrekking van Verordening (EEG) nr. 295/91. Deze tekst bevat 19 artikelen en is op 17 februari 2004 gepubliceerd in het Publicatieblad van de Europese Unie. Overeenkomstig artikel 19 van deze verordening is deze sinds 17 februari 2005 in de hele Gemeenschap van kracht.
Het doel van deze verordening wordt in de overweging aangekondigd, namelijk het waarborgen van een hoog niveau van passagiersbescherming.
De verordening voorziet in een brede toepassing van deze consumentenbescherming buiten de gemeenschapsruimte in enge zin.
De bescherming die wordt verleend aan passagiers die vertrekken vanaf een luchthaven in een lidstaat, moet worden uitgebreid tot passagiers die vertrekken vanaf een luchthaven in een derde land op weg naar een luchthaven in een lidstaat, wanneer de vlucht wordt uitgevoerd door een communautaire luchtvaartmaatschappij.
Om de effectieve toepassing van deze verordening te waarborgen, moeten de daaruit voortvloeiende verplichtingen rusten op de luchtvaartmaatschappij die een vlucht uitvoert of voornemens is een vlucht uit te voeren, ongeacht of deze eigenaar is van het vliegtuig, of het vliegtuig is onderworpen aan een bareboat of een bemanningverhuur contract, of maakt deel uit van een ander schema.
Artikel 1 van de verordening stelt minimumrechten vast voor passagiers die zich in de volgende drie situaties bevinden:
– In geval van instapweigering tegen hun wil,
– Als hun vlucht is geannuleerd,
– In geval van een vertraagde vlucht.
Op dit punt moet eraan worden herinnerd dat Europese verordeningen, in tegenstelling tot Europese richtlijnen, van toepassing zijn vanaf hun inwerkingtreding in alle lidstaten van de Europese Unie. Artikel 288 bepaalt inderdaad dat de verordening een algemene strekking heeft. Het is verplicht in al zijn elementen en is rechtstreeks toepasselijk in alle lidstaten. Met andere woorden, zoals alle communautaire verordeningen, is Verordening nr. 261/2004 van 11 februari 2004 van toepassing vanaf 17 februari 2005 in alle staten van de Europese Unie, ongeacht de interne teksten die zijn aangenomen.
Wat de juridische waarde van de verordening betreft, preciseert het Hof van Justitie van de Europese Unie dat het naar zijn aard en door zijn functie in het systeem van bronnen van gemeenschapsrecht onmiddellijk gevolgen heeft en als zodanig in staat is om het verlenen van rechten aan particulieren die de nationale rechter moet beschermen.
Het is ook een gelegenheid om het principe dat bekend staat als het primaat van het gemeenschapsrecht boven het nationale recht van staten te herinneren, hetgeen inhoudt dat in geval van een conflict tussen een communautaire norm en een norm van nationaal recht systematisch moet worden afgedaan ten gunste van de eerste. Het is het Hof van Justitie van de Europese Unie dat een duidelijk standpunt heeft ingenomen ten gunste van deze superioriteit van het Gemeenschapsrecht in zijn beroemde Costa v. Enel-arrest van 15 juli 1964, dat bepaalt dat het afkomstig is uit een onafhankelijke bron van het verdrag kon derhalve vanwege zijn oorspronkelijke specifieke karakter juridisch niet in strijd zijn met welke interne tekst dan ook, zonder het communautaire karakter te verliezen en zonder de rechtsgrondslag van de Gemeenschap in gevaar te brengen.
Wat zijn de rechten van passagiers?
Luchtvaartmaatschappijen zijn verplicht passagiers over hun rechten te informeren. Dit betekent dat in geval van een vertraging van ten minste twee uur, annulering of instapweigering, de luchtvaartmaatschappij (Aeroflot) waarmee ze reizen, hen moet informeren over de compensatiesystemen. Meer specifiek legt artikel 14 van de verordening de exploiterende luchtvaartmaatschappij op om passagiers zeer duidelijk over hun rechten te informeren.
Ten eerste moet de exploiterende luchtvaartmaatschappij ervoor zorgen dat een kennisgeving met de onderstaande tekst in duidelijk leesbare tekens wordt afgedrukt en prominent wordt weergegeven in het registratiegebied:
Als u het instappen wordt geweigerd of als uw vlucht ten minste twee uur wordt geannuleerd of vertraagd, vraag dan bij de incheckbalie of bij de gate naar de tekst waarin uw rechten worden vermeld, met name met betrekking tot compensatie of compensatie.
Ten tweede moet de exploiterende luchtvaartmaatschappij die instapweigering weigert of een vlucht annuleert, aan elke betrokken passagier een schriftelijke kennisgeving doen toekomen waarin de regels voor compensatie en bijstand zijn vastgelegd die zijn vastgelegd in de voorschriften van 11 februari 2004. Hij moet deze kennisgeving ook aan elke passagier voorleggen met een vertraging van ten minste twee uur.
Ten slotte moet de passagier ook de contactgegevens krijgen van de door elke lidstaat aangewezen instantie die verantwoordelijk is voor de toepassing van de verordening voor vluchten die vertrekken vanaf luchthavens op zijn grondgebied, evenals vluchten naar dezelfde luchthavens. en uit een derde land.
Vertraagde vlucht: welke behandeling?
Passagiers kunnen zorg krijgen afhankelijk van de wachttijd. Artikel 9 van de verordening bepaalt dat de betrokken passagiers door de luchtvaartmaatschappij gratis worden aangeboden:
– Verfrissingen en mogelijkheden om voldoende te eten gezien de wachttijd,
– Hotelaccommodatie in gevallen waarin een wachtend verblijf van een of meer nachten noodzakelijk is, of wanneer een verblijf naast dat van de passagier noodzakelijk is,
– Vervoer van de luchthaven naar de accommodatie (hotel of andere).
Bovendien wordt elke betrokken passagier ook de mogelijkheid geboden om gratis twee telefoongesprekken of twee faxen of twee elektronische berichten te voeren.
Als ze hun reis niet opgeven, kunnen ze aanspraak maken op een vergoeding. De hoogte van de vergoeding is niet afhankelijk van de ticketprijs, maar van de afstand die de vlucht heeft afgelegd en de uren van vertraging bij aankomst.
De vergoeding, die een forfaitair bedrag is, wordt als volgt berekend:
– Voor vluchten met een afstand van minder dan 1500 km ontvangt de passagier alleen een vergoeding als de vertraging ten minste twee uur is. Hier is de vergoeding 250 €.
– Als de vliegafstand meer dan 1500 km bedraagt, wordt de passagier alleen gecompenseerd als de vertraging ten minste drie uur bedraagt. De vergoeding is 400 €.
– Voor reizen van meer dan 3500 km moet de vertraging meer dan vier uur bedragen en kan de passagier aanspraak maken op een vergoeding van € 600.
Tekst nr. 261/2004 van het Europees Parlement en de Raad van 11 februari 2004 moet aldus worden uitgelegd dat het concept van afstand in het geval van luchtverbindingen met verbindingen alleen de afstand tussen de plaats van de eerste start omvat en de eindbestemming, die moet worden berekend met behulp van de orthodromische methode, ongeacht de feitelijk gevlogen vliegafstand.
Als de passagier afstand doet van zijn reis, moet de maatschappij hem, in overeenstemming met artikel 8 van de verordening, drie mogelijke keuzes bieden:
– Of de terugbetaling van het ticket, binnen zeven dagen, tegen de prijs waartegen het werd gekocht, voor het deel of delen van de reis dat niet is voltooid en voor het deel of delen van de reis die al zijn uitgevoerd en die nutteloos zijn geworden in relatie tot naar zijn geplande eerste reis, en, indien van toepassing, een retourvlucht naar het oorspronkelijke vertrekpunt zo snel mogelijk.
– Of een omleiding naar zijn eindbestemming, onder vergelijkbare transportomstandigheden en zo snel mogelijk.
– Of een herroutering naar zijn eindbestemming onder vergelijkbare transportomstandigheden op een later tijdstip, op zijn gemak, afhankelijk van de beschikbaarheid van zitplaatsen.
In geval van annulering van de vlucht door Aeroflot
Als de vlucht wordt geannuleerd, legt het artikel van de verordening specifieke verplichtingen op aan de exploiterende luchtvaartmaatschappij. Het moet dus de passagier naar een andere vlucht leiden. Ondertussen is ze, net als bij de vertraging, verplicht voor hem te zorgen.
De compensatiebedragen zijn dezelfde als voor een vertraagde vlucht.
Wat de vertraging betreft, kan de passagier afstand doen van zijn reis en volledige terugbetaling van zijn vlucht aanvragen, tenzij de betrokken passagiers in de onderstaande gevallen op de hoogte zijn gebracht van de annulering van de geplande vlucht:
– Minimaal twee weken voor de geplande vertrektijd.
– Van twee weken tot zeven dagen vóór de geplande vertrektijd als ze een nieuwe route krijgen aangeboden waarmee ze niet eerder dan twee uur voor de geplande vertrektijd kunnen vertrekken en hun eindbestemming minder dan vier uur na de geschatte aankomsttijd kunnen bereiken.
Minder dan zeven dagen voor de geplande vertrektijd als ze een nieuwe route krijgen aangeboden zodat ze niet eerder dan een uur voor de geplande vertrektijd kunnen vertrekken en hun eindbestemming minder dan twee uur na de geplande aankomsttijd kunnen bereiken.
Opgemerkt moet worden dat wanneer passagiers worden geïnformeerd over de annulering van een vlucht, hen informatie wordt verstrekt over alternatief vervoer.
Welke vergoeding is er voor gewonde passagiers?
U moet weten dat het systeem dat is ingesteld bij de voorschriften van 11 februari 2004 een forfaitair compensatiesysteem is dat automatisch van toepassing is in de situaties die in de tekst worden uiteengezet.
Het biedt minimale forfaitaire compensatie voor passagiers gewond door instapweigering, annulering of vertraging van hun vlucht.
Er is natuurlijk niets dat een luchtvaartmaatschappij kan beletten een schadevergoedingssysteem op te zetten dat superieur is aan dat waarin de verordeningen voorzien.
Ten slotte bepaalt artikel 12 van de verordening dat de vastgestelde compensatieschaal van toepassing is onverminderd het recht van een betrokken passagier op aanvullende compensatie.
In dit geval bepaalt de tekst dat de minimumvergoeding voorzien in de verordeningen in mindering kan worden gebracht op de betaalde aanvullende vergoeding.
In ieder geval kan een passagier die een bepaald en aanzienlijk verlies lijdt, volkomen, naast de forfaitaire vergoeding zoals voorzien in de verordeningen, aanspraak maken op specifieke aanvullende compensatie om het specifieke verlies te herstellen, na het incident op zijn vlucht.
In dit geval moet de betrokken passagier ondersteunende documenten meebrengen waarmee de te herstellen schade kan worden beoordeeld door middel van een aanvullende vergoeding.