Vliegtuig te laat of aan de grond genageld: Zoek uit of Air Transat hem een vergoeding verschuldigd is
Luchtvaartmaatschappijen worden geconfronteerd met claims van hun klanten voor compensatie voor vertragingen van luchtvaartmaatschappijen in verband met verkochte luchtroutes.
Verordening EG 261-2004 voorziet in bijna automatische compensatie voor vluchtvertragingen van meer dan drie uur, waarvan het bedrag varieert afhankelijk van de afstand van de vertraagde vlucht. Deze bedragen zijn vastgelegd in artikel 7 van de regeling. Dezelfde verordening voorziet ook in bijstandsmaatregelen voor passagiers wier vlucht vertraagd, geannuleerd of overboekt is.
Het Hof van Cassatie herinnerde op 8 maart 2012 (nr. 11-10.226) dat de bijstands- en compensatieverplichtingen waarin is voorzien in verordening 261-2004 de uitsluitende verantwoordelijkheid zijn van de effectieve luchtvaartmaatschappij, dat wil zeggen die welke de geannuleerde of vertraagde vlucht, en dat de reiziger het reisbureau geen vergoeding kan vragen op grond van artikel 7 van de regeling, maar alleen een vergoeding op grond van artikel L.211-16 van de toeristenwet.
De afhandeling van claims moet daarom in verschillende fasen worden uitgevoerd
– Controleer of u in aanmerking komt voor compensatie
Ter herinnering: de verordening CE 261-2004 is van toepassing op alle vluchten die vertrekken vanuit een lidstaat van de Europese Unie, ongeacht het bedrijf dat de vlucht uitvoert, en alleen op vluchten die door Europese bedrijven worden uitgevoerd voor vluchten vanuit een derde land en met bestemming een lidstaat van de Europese Unie.
Als de vlucht dus afkomstig is uit een derde staat en wordt geëxploiteerd door een buiten-Europees bedrijf, is deze niet onderworpen aan de voorschriften, maar alleen aan de conventies van Montreal of Warschau, afhankelijk van het geval, welke conventies geen schaal van automatische compensatie.
Bewijs de geleden schade: hoe doe je dat?
Het eerste dat u moet doen, is controleren of de passagier het bewijs van de vertraging levert, hetzij door een door Air Transat afgegeven vertragingscertificaat, hetzij door instapkaarten te tonen.
Houd er rekening mee dat de vertraging wordt berekend op basis van de oorspronkelijk geplande aankomstdatum: een vertraging van drie uur bij vertrek betekent niet noodzakelijkerwijs een vertraging van drie uur bij aankomst.
Wanneer de vlucht uit meerdere secties bestaat, prevaleert het tijdstip van aankomst op de eindbestemming: een vertraging van een uur bij vertrek waardoor de verbinding wordt gemist, kan bij aankomst om meer dan drie uur vertraging opleveren. de eindbestemming.
De oorzaak van de vertraging moet vervolgens worden geverifieerd door de luchtvaartmaatschappij die de vlucht heeft gemaakt te ondervragen; inderdaad, als de oorzaak extern is en een buitengewone omstandigheid vormt, kan deze van aansprakelijkheid worden uitgesloten en bijgevolg zal noch de Maatschappij, noch de dienst gehouden zijn om de passagier te vergoeden.
Ongunstige weersomstandigheden, de staking van het personeel dat het luchtverkeer beheert, de sluiting van de luchthaven door de autoriteiten, een aanval, de botsing van het vliegtuig met een vogel of een bouwmachine, kunnen van buitenlandse verantwoordelijkheid uitgesloten zijn.
Het falen van een reactor, de noodzaak om een vervangende bemanning te vinden, de staking door personeel van het bedrijf vormen echter geen buitengewone omstandigheden die van aansprakelijkheid zijn vrijgesteld.
Voordat u een claim bij Air Transat aanvraagt, moet u eerst controleren of zijn zaak gedekt is
Heel vaak claimen passagiers niet alleen het bedrag van de minimumvergoeding die is vastgelegd in EG-verordening 261-2004, maar ook aanvullende schade (verlies van één nacht, niet-geldelijke schade). Het blijft mogelijk.
De minimumcompensatie is vastgelegd in EG-verordening 261-2004 en varieert van € 250 tot € 600, afhankelijk van de afstand die de vertraagde of geannuleerde vlucht moest vliegen.
Wanneer de passagier een beroep doet op deze vergoeding, kan hij dit alleen doen met betrekking tot de luchtvaartmaatschappij, maar zonder de realiteit en de omvang van zijn schade te hoeven bewijzen. Hij mag alleen bewijzen dat hij aan boord van de desbetreffende vlucht is gegaan en dat de vertraging is opgelopen bij ontstentenis van een vrijstelling. Indien zijn schade de minimale vergoeding overschrijdt en op voorwaarde dat hij dit aantoont, kan hij om een hogere aanvullende vergoeding vragen.
Laten we nog een ander voorbeeld nemen: een passagier neemt een andere vlucht van Parijs naar New York, die helaas meer dan drie uur vertraging oploopt wanneer de deuren bij aankomst opengaan.
Hij verliest een betaalde nacht in het hotel voor € 250 en schat zijn niet-financiële schade op € 100, voor een totaal van € 350.